Precísase un alto nivel de concienciación na Sociedade, en xeral,para recoñecer como tal a violencia machista, nun país que ten normativizado o chascarrillo, os chistes machistas, os “piropos” que non halagos….é complicado que se teña un nivel de conciencia do agravio, primeiro, e do maltrato despois….ás veces casi ate xustifícanse determinadas actitudes polas respostas que temos desde o feminismo, feminismo que debería de ser característica de toda unha sociedade avanzada, democrática, xusta e equitativa en dereitos. Queda claro que a educación, na casa, na rúa, na escola, na sociedade en xeral, tería que ser unha prioridade e , por desgraza, non é tal. Reducíronse cartos, medios nas infraestruturas, tanto materiais como humanos, en aras da crise económica , e se desviaron a outros menesteres considerados máis importantes….
Para a presidenta do Observatorio contra a Violencia Doméstica e de Xénero, a vogal do Consello Xeral do Poder Xudicial (CGPJ) Ángeles Carmona, “todos os asasinatos son un fallo do sistema”. Fallos do sistema que se traducen, se hai denuncia previa, en que alguén nalgún momento “cometeu un erro” durante o procedemento e, se non hai denuncia previa, en que non se soubo trasladar á muller e á sociedade o risco que pode entrañar estar inmerso no círculo da violencia”.
Dezaseis das 44 vítimas mortais contabilizadas en 2016 denunciaran, pero non lles protexeu o sistema
A única forma de combater a violencia machista é que a sociedade diga non, subliñou: “Calquera persoa que teña coñecemento, que vexa, que ouza que unha muller está a sufrir violencia de xénero ten a obrigación de comunicalo ás autoridades”, porque só denunciando pódese pór en marcha o mecanismo de protección da vítima e a súa contorna.
Mentres, para a portavoz socialista de Igualdade no Congreso, Ángeles Álvarez, chegou o momento de articular campañas publicitarias e de sensibilización para que as mulleres identifiquen situacións de risco, porque “non soamente necesitamos a intervención da policía”. “Moitas mulleres que nin tan sequera puxeron denuncia teñen que saber identificar que están en risco cando hai determinados comportamentos das súas parellas ou ex parellas; por exemplo, en situacións de separación ou divorcio”, engadiu e insistiu na necesidade de reforzar os sistemas de valoración do perigo.
Pola súa banda, Yolanda Besteiro, presidenta da Federación de Mulleres Progresistas, cre que o fallo radica en que “a sociedade ten interiorizado que a violencia de xénero é algo inevitable e van calando vellos discursos e falsos mitos, como que as mulleres son unhas esaxeradas e os desprotexidos son os propios homes”. “Os datos dinnos que, cando se baixa a garda e coñécense fallos do sistema, como na protección dunha vítima, as mulleres desconfían, non denuncian e aínda se dubida máis da súa credibilidade”, explica a letrada, que alerta dun aumento das denuncias de agresión cruzadas entre o home e a muller. Nestes casos, “é máis complexo aclarar o sucedido; é un delito no que a proba é moi complicada e moi difícil. ás veces é a palabra do maltratador e a da vítima”. Unhas circunstancias que reforzan a sensación de abandono e desconfianza no sistema das maltratadas e o “ideario de impunidade” dos agresores.
Marisa Soleto, da Fundación Mulleres, advirte do incremento do número de arquivos e de sobresementos, de denegacións de ordes de protección e de denuncias cruzadas, nas que “a maltratador denuncia que ten arañazos ou calquera outra lesión” provocada pola muller mentres intentaba defenderse, relata. Na súa opinión, existen dous problemas a combater: o silencio das vítimas que non denuncian, que son difíciles de protexer e ás que hai que xerar confianza; e as que denunciaron pero houbo erros na súa protección, polo que se lles debe reparar o dano. De feito, 16 das 44 vítimas mortais contabilizadas en 2016 denunciaran, pero non lles protexeu o sistema, recorda.
A presidenta da Federación de Asociacións de Mulleres Separadas e Divorciadas, Ana María Pérez del Campo, cre esencial que todos os xuíces reciban formación sobre violencia machista, porque así non se pon en evidencia a credibilidade das vítimas, “pensando moitas veces que menten”.
Os mal chamados casos de dubidosa credibilidade, ou denuncias falsas, non chegan a o 1%,: A Fiscalía sinala que só o 0’01% das denuncias por violencia machista son falsas
Para el Ministerio Fiscal, el número de víctimas mortales, aunque haya descendido un poco, sigue siendo “demasiado alto”, al igual que el de aquellas víctimas que no denuncian. “Junto a ese silencio, también preocupa el de familiares, vecinos y amigos que conocen o sospechan la existencia de malos tratos”, apunta la institución.
Por otro lado, lamenta el “notable incremento” de la violencia de género digital, “especialmente entre adolescentes y jóvenes”, ya que, a su juicio, las redes sociales constituyen el “principal” medio de comunicación entre ellos y, a la vez, facilitan el control, la vigilancia y la presión sobre la pareja, aprovechando además el anonimato y la “gran repercusión” que la red tiene. Por ello, advierte de la “necesidad” de que las administraciones competentes adopten las medidas precisas para garantizar en el ámbito de la educación la transmisión de valores de “igualdad, respeto y no discriminación”.
Del mismo modo, asegura que es “imprescindible” insistir en la importancia de avanzar en la formación de todos los profesionales implicados en esta materia y en su especialización a todos los niveles, y reclama la “inaplazable” reforma del artículo 416 de la Ley de Enjuiciamiento Criminal, que dispensa de la obligación de declarar a la víctima de violencia de género.
Los menores también son víctimas de la violencia de género
